เขตพระนครร่วมกับมูลนิธิอิสรชน รับทุนสสส

มีนา-กรกฎา 67

คก.นั่งวงสนทนาสุขภาวะกายและจิตของผู้สูงอายุไร้บ้าน

(ชื่อประมาณนี้)

ตลอดโครงการจัด 10 ครั้ง กับสว.ไร้บ้าน 10 คน

หน่วยงานร่วมจัด #มูลนิธิอิสรชน #สสส

#การงานแห่งชีวิต

ได้เทียบเชิญเมื่อตอนต้นปีชวนให้ไปทำงานเรื่องสุขภาวะกับคนไร้บ้าน แถวตรอกสาเก เขตพระนคร

ร่วมกับมูลนิธิอิสรชน รับทุนสสส.

แผนการทำงานออกแนวไม่รู้อะไรเลย คือ

ไม่รู้จะทำอะไร ยังไง กับใคร เอาอะไรวัดผลดี

ช่วงต้น มีตั้งแต่ลงพื้นที่ตรอกสาเก เกาะรัตนโกสินทร์

เพื่อดูสภาพการณ์ ความเป็นไป เพื่อร่างแผน

จนตกลงสรุปว่า

จะทำกับกลุ่มสว. 10 คน รอบละ 1-2 ชม.

และทำไปเรื่อยๆ 10 ครั้ง เพื่อให้พี่ๆ สว.ไร้บ้าน

สามารถทำความเข้าใจเรื่องการวางแผนสุขภาพล่วงหน้าของตัวเองได้ ปิดจบด้วยการมี #สมุดเบาใจ ของตัวเอง (เพราะทีมทำงานเรามาจาก #peacefuldeath

เราทำเรื่องของการอยู่และตายดี)

และรับผิดชอบสุขภาพพื้นฐานของตัวเองได้ ล้อไปกับคก.ข้างๆ ที่มีหมอข้างถนนมาตรวจสุขภาพให้พี่ๆ ไร้บ้าน

ทุกคนควรดูแลสุขภาพตัวเองได้ในระดับหนึ่ง

และบอกได้ด้วยว่า เราต้องการการดูแลแบบไหน

ช่วงกลางๆ เรายังไม่นิ่ง พี่ๆ 10 คนยังมีขาจร

บางทีก็มาไม่ครบ 10 บางทีก็มีหน้าใหม่

บางวันเราชวนคุยเรื่องสุขภาพพื้นฐาน

บางวันมีกายบริหาร บางวันชวนคุยเรื่องจิตใจ-ศรัทธา

จนช่วงกลางตอนท้ายๆ เราจำเป็นต้องลงลึก

คุยเรื่องชีวิต ความสัมพันธ์ และความตาย

กลุ่มจึงหยุดจร ไม่เปลี่ยนหน้า และเราพบว่า

พี่ๆ สว.ไร้บ้านมุ่งมั่นมานั่งรอเรา

บ่นบ้างว่ามารอแล้วไม่เจอ ทำไมสัปดาห์ก่อนไม่มา

ไม่ว่าฝนจะตก แดดจะร้อน ไม่มีที่นั่งรอ

แต่พวกเขาก็มากันอย่างสม่ำเสมอ

มาแล้วก็ไปตามเพื่อนในกลุ่มที่ยังไม่มา มาให้

ใครหน้าใหม่ก็บอกเขาให้ว่าอันนี้เป็นกลุ่มประจำ

พอเริ่มกิจกรรมถามตอบพูดคุย ก็ช่วยกันบอกเล่า

พูดคุยกันในกลุ่ม ช่วยเตือนเพื่อนเสียงดัง

เตือนกันเอง เคืองกันเอง และหายเคืองกันเองด้วย

ช่วงท้าย เราลงลึกในการเก็บข้อมูล

ชวนคุยเรื่องสุขภาพ ชีวิตและความตายกันอย่างจริงจัง

จนครั้งสุดท้าย…

ทุกคนได้เอกสารแสดงความต้องการเมื่อเข้าสู่วิกฤติช่วงสุดท้ายของชีวิตของตัวเอง

ที่มีรวมข้อมูลส่วนตัว ตั้งแต่อดีตไปจนถึง

ความต้องการการดูแลช่วงท้าย ผู้แสดงเจตนาแทน

และการจัดการงานศพ

ไม่มีใครกลัวหรืออับอายที่จะเลือกสถานที่ตายของตัวเอง

ทุกคนยินดีและพร้อมที่จะพูดคุยเรื่องสุขภาพ ชีวิต

ความสัมพันธ์ และการตายดี

หลายต่อหลายครั้ง หลายคำถามและเหตุการณ์

เราเห็นความเป็นคนธรรมดาที่เหมือนๆ กัน

มีโกรธ โมโห บางครั้งเสียใจ น้ำตารื้น

มีขำ คุยแหย่ เกทับ ขิงและแซวกัน

ช่วงเวลาที่เราได้ใช้ร่วมกัน มันแสนดี

พี่สว. ทำให้เราได้เรียนรู้การชื่นชม ขอบคุณ และขอโทษ

การอยู่ร่วมกันด้วยความเป็นคนที่เท่าเทียมกัน

บางครั้งเราก็ดุมาก พี่ๆ กลับไม่โกรธ ให้อภัย

หลายเดือนที่ได้พบกันก็ถึงเวลาจากลา

ทุกคนกล่าวขอบคุณกับการงานที่เราทำ

อวยกันซะจนเขินอาย

เราได้เรียนรู้จากพี่ๆ มากกว่าค่ะ

…กราบขอบพระคุณ

ขอบคุณติ จ๋า มาณพ ดิว อร พี่ตุ่ย หมอไก๋ เมย์ มิ้ว แฟร์ พี่ๆน้องๆ อิสรชน อีกหลายต่อหลายคนที่ได้พบเจอกันในวาระนี้ งานการที่ทำกันมันแสนจะงดงาม